N e d e r k r a n t

Nieuwsbrief v.d. Nederlandse Club Regio Nürnberg -nr. 20 -november 2006

Nederlandse Club Regio Nürnberg - Homepage: www.nederlanders.de - email: contact@nederlanders.de
redactie Nederkrant: Gooitske Hornstra Moedt -email:  redactie@nederlanders.de

Na de goudste october sinds jaren verschijnt de 20ste Nederkrant. We hebben lang kunnen genieten van mooi en uitzonderlijk warm herfstweer, maar de Nederlandse (en Friezin) in mij zijn blij met de lagere  temperaturen en de frisse herfstwinden. Nu kunnen we weer warme chokolademelk gaan drinken en achter de kachel gaan zitten, want Sinterklaas komt eraan. We vieren op zaterdag 2 december weer een Nederlands Sinterklaasfeest in het Paul-Gerhardt-Haus in Erlangen. De Goedheiligman slaagt er ook dit jaar weer in om met twee Pieten naar Middelfranken te komen. Graag talrijk aanmelden!

In deze Nederkrant staat een interview met de ereconsul der Nederlanden in Zirndorf, Dr. Wolfgang Bühler. Een Duitse sportvriend blikt terug op de wedstrijd Nederland-Portugal, hartelijk dank aan  Werner Fickenscher hiervoor. En Karine van Eikema Hommes beleefde samen met andere clubgenoten een interessante excursie naar de Wildpaarden in het Tennenloher Forst. Veel leesplezier en braaf blijven!

Gooitske Hornstra Moedt

Sinterklaas komt eraan / en natuurlijk Zwarte Piet / maar wij staan achteraan / en nu zie ik hem niet / ik mag op mijn vaders nek / en daar zit je lang niet gek / o, als Sint mij nou maar ziet!

Een stukje natuur zo dichtbij

Op zaterdag 23 september hebben we met een aantal leden van de Nederlandse club, inclusief kinderen, een buurman en een hond, bij stralend weer het natuurpark Tennenloher Forst bezocht. Om dit stukje natuur echt te leren kennen, hadden we professionele begeleiding door Wiebkea Bromisch, de Gebietsbetreuerin. Zij wist veel interessants te vertellen over de geschiedenis, de planten en in het bijzonder over het Urwildpferdeprojekt.

Vanaf de parkeerplaats ging het te voet door het bos naar het vroegere militaire oefenterrein. In 1935 heeft de Wehrmacht zo’n 200 ha bos laten rooien, om een schietbaan en oefenterrein voor tanks en artillerie aan te leggen. Na de tweede wereldoorlog namen de Amerikanen het terrein over. De oefeningen met tanks hadden tot gevolg, dat het een zandvlakte bleef en niet weer dichtgroeide. De grond is daardoor erg droog, met weinig voedingsstoffen. Wiebkea liet ons een aantal speciaal aangepaste planten zien, die in zo’n omgeving prima gedijen, zoals het kleine havikskruid en het zilvergras. De borden langs de weg zijn overigens ook erg goed opgezet en informatief. Wie er niet bij was, moet zelf maar een keer gaan kijken!

De bij de schietoefeningen gebruikte lichtkogels veroorzaakten echter regelmatig bosbranden. Daarom werden in de 70er jaren twee lange kogelvangwallen aangelegd, die nu schitterend als uitzichtpunt dienen. Wij hadden geluk: het was helder weer en we konden de Nürnberger Burg mooi zien liggen. Aan de noordkant van de wal konden we met behulp van verrekijkers de hoofdattractie bewonderen: zeven Przewalskipaarden. Deze wilde paarden komen oorspronkelijk uit centraal Azië, maar zijn daar uitgestorven. In dierentuinen, o.a. in Neurenberg, worden ze met succes gefokt, maar het is niet mogelijk, ze als kudde bij elkaar te houden. De hengsten moeten apart worden gehouden en leven nu als kudde vrijgezellen in het Tennenloher Forst. Hun ‘taak’ is het, het terrein kaal te grazen en zo te voorkomen, dat het weer met bos dichtgroeit. Bovendien zijn de omstandigheden zo, dat ze later, na ongeveer 3-4 jaar, in het wild kunnen worden vrijgelaten.

Naast verrekijkers had Wiebkea ook “paardenogen” bij zich, zodat we zelf konden ervaren hoe een paard de wereld ziet. Dat was wel even wennen, maar erg interessant. Voor elk van de kinderen was er nog een paardenmandala om in te kleuren en voor de volwassenen een boekje met informatie.

Terug op de parkeerplaats hebben we ter afsluiting nog genoten van een kopje koffie met muffins van Hedwig en heerlijke pruimentaart van Agnes. Al met al een heel geslaagd uitje.

                                                                                                             Karine van Eikema Hommes

NOVEMBER        J. C. Bloem                                                                                                   

Het regent en het is november:                    De jaren gaan zoals zij gingen

Weer keert het najaar en belaagt                  Er is allengs geen onderscheid

Het hart, dat droef, maar steeds gewender,    Meer tussen dove erinneringen

Zijn heimelijke pijnen draagt                          En wat geleefd wordt en verbeid*.

En in de kamer, waar gelaten                        Verloren zijn de prille wegen

Het daaglijks leven wordt verricht,                  Om te ontkomen aan de tijd;

Schijnt uit de troosteloze straten                    Altijd november, altijd regen.

Een ongekleurd namiddaglicht.                       Altijd dit lege hart, altijd

             * = verwacht

.......schade, dass einer verlieren musste

Erlebnisbericht eines Fußballfans über einen mitreißenden Tag bei der FIFA WM 2006

Was kann einen fränkischen Fussballfan in restlose Begeisterung versetzen und mit der Zunge schnalzen lassen? Vielleicht ein gewonnenes Heimspiel des Nürnberger Clubs ?...durchaus möglich. Vielleicht ein schöner Sieg des FC Bayern in der Champions League ? ...auch denkbar, oder eines der Spiele die die deutsche Mannschaft während der gesamten WM gezeigt hat ? ...ganz sicher !

Über all diese Dinge hinaus bescherte mir der 25. Juni 2006  ein Erlebnis der besonderen Art, welches mir und meinen beiden Begleitern wohl unvergesslich bleibt......

Es stand an jenem Sonntag ein kompletter WM Tag auf dem Programm. Dieser begann am Hauptmarkt in Nürnberg, wo wir bereits am frühen Nachmittag eintrafen und wo die Niederländer schon für eine Bombenstimmung sorgten und dabei den Engländern, die einige Tage zuvor zu Gast waren, in nichts nachstanden. Es war faszinierend, wie sich alle am Sport, am Wetter und an der bis dahin schon wunderbaren WM erfreuten und entgegen vereinzelt geäußerten Befürchtungen war es nicht nur friedlich, sondern man spürte die freundschaftliche Atmosphäre zwischen allen Beteiligten.
Die ganze Innenstadt war in Orange getaucht, Portugiesen waren zu diesem Zeitpunkt nur vereinzelt zu sehen, was sich aber noch gewaltig ändern sollte. Es ist erstaunlich, was Fußballfans alles so einfällt und was sie bereit sind in Kauf zu nehmen, denke ich nur an den orangefarbenen Doppeldeckerbus der die lange Fahrt in einer Nacht zurück gelegt hat, oder an die vielen Fans die ohne Ticket und auch ohne realistische Chance eines zu ergattern den Weg nach Nürnberg gefunden haben. Zwischendurch überkam mich die Angst, vielleicht von einem holländischen oder portugiesischen Jungen mit tränenden Augen angesprochen zu werden, was ich wohl mit meiner Eintrittskarte mache, aber diese Gewissensnot blieb mir, Gott sei Dank, erspart.

Nachdem wir uns mit einer größeren Menge von Anhängern aus beiden Lagern im Lederer Biergarten die eher mäßige Vorstellung der Engländer auf der Open Air Leinwand angeschaut hatten, machten wir uns auf den Weg ins Frankenstadion. Schon eine Stunde vor Anpfiff waren die Ränge nahezu gefüllt und wir konnten den Spielbeginn kaum mehr erwarten. Unmittelbar neben uns befand sich der portugiesische Fanblock in dem erstaunlicherweise immer wieder orangefarbene Inseln zu erkennen waren, die sich von der Lautstärke her natürlich nicht durchsetzen konnten, wie ich überhaupt sagen muss, dass ich mir von den Niederländern etwas mehr Anfeuerung ihres Teams erwartet habe, ich weiß nicht ob das frühe Tor der Portugiesen die Ursache dafür war. Eines ist aber festzustellen, und das sagt jemand, der schon viele Länderspiele bis hin zum WM Finale Deutschland gegen Niederlande 1974 live miterlebt hat: Niemand singt seine Nationalhymne so schön wie die Holländer, nicht die Engländer und auch nicht die Franzosen.

Vom Spiel in großem Stil  zu berichten kann ich , so denke ich, mir wohl ersparen......

Trotz allem Fußballs hin und her war für mich das herausragende Erlebnis die Stunde nach dem Abpfiff. Die S-Bahn vom Stadion in die Innenstadt war bestens organisiert und natürlich randvoll.

Jetzt waren Niederländer, Portugiesen und Deutsche buntgemischt und trotz der aufgeheizten Atmosphäre am Spielfeld und im Stadion gab es keine Spur von Feindseligkeit. Im Gegenteil: Als wir gegen Mitternacht den Hauptbahnhof erreichten, sah ich wie die Orangefarbenen und die Rotgrünen Arm in Arm in unserer schönen Altstadt wohl noch ein paar Bierchen trinken gingen.

Es war wirklich der letzte und schönste Eindruck dieses wunderbaren Tages und zeigt wie eine solche Veranstaltung mehr für die Freundschaft unterschiedlicher Nationalitäten tun kann als alle Verrenkungen die die Politik manchmal so macht. Jedes Fest gewinnt mit der Qualität seiner Gäste und die Fußballfans aus den Niederlanden und aus Portugal waren Gäste wie sie sich die Nürnberger nicht besser wünschen konnten. Ich habe mich für die Portugiesen so gefreut, wie ich mich auch für die Holländer gefreut hätte und ich denke irgendwann werden die „Hollies“ auch mal wieder einen Titel gewinnen.

Aber eins ist auch klar: Es wird in Zukunft wieder verdammt schwer werden gegen die Deutschen!!!

                                                                                     In sportlicher Freundschaft:            Werner Fickenscher

Vragen aan de ereconsul der Nederlanden in Zirndorf, Dr. Wolfgang Bühler

Kunt u iets over zichzelf vertellen?

Ik ben in 1932 in Nürnberg geboren. In 1956 en 1960 legde ik de beide staatsexamina in de rechten af, in 1959 promoveerde ik tot doctor in de rechten. Mijn loopbaan begon ik bij het AEG-concern, waar ik in 1971 directielid werd. In 1976 kwam ik in de bedrijfsleiding van Quelle en de Schickedanz-Holding terecht en werd ik mede verantwoordelijk voor 50.000 werknemers. In 1989 werd ik voorzitter van de directie van de Gustav en Grete Schickedanz-Holding. In 1997 ben ik met pensioen gegaan.

Hoe is het contact met Nederland tot stand gekomen en hoe en wanneer bent u ereconsul der Nederlanden geworden?

Het contact is in de loop der jaren zowel op privé als ook op zakelijk gebied tot stand gekomen. Tijdens mijn beroepsloopbaan had ik veel met Nederlandse bedrijven te maken.

Ik ben op 5 december 1991 per Koninklijk Besluit tot ereconsul benoemd. Op 10 october 2002 heeft Hare Majesteit Koningin Beatrix mij een onderscheiding in de Orde van Oranje Nassau verleend.

Wat doet u zoal als ereconsul?

Ik ben op politiek, economisch, cultureel, sociaal en ander maatschappelijk vlak werkzaam. Hierbij neem ik de interesses van beide landen, Nederland en Duitsland waar, in het bijzonder de interesses van Noordbeieren.

Bent u wel eens in Nederland? Waar gaat u graag heen?

Ik ga regelmatig naar Nederland en ben beroepshalve vaak in Den Haag, Amsterdam en Rotterdam. Bij Rotterdam speelt de haven van Nürnberg en de waterwegverbinding een grote rol.

Wij worden regelmatig door het Koninklijk Huis en de Nederlandse regering voor gesprekken uitgenodigd. De audiënties bij Hare Majesteit Koningin Beatrix zijn altijd heel indrukwekkend.

Wat bevalt u aan Nederland bijzonder goed?

Ik waardeer aan Nederland in het bijzonder de mensen. Ze zijn ijverig, rechtlijnig, vriendelijk, behulpzaam, betrouwbaar en dankzij hun globale activiteiten over ter wereld thuis. Men kan van Nederland veel leren, b.v. van het „poldermodel“, dat begin van de jaren 1980 baanbrekende vernieuwingen in Nederland mogelijk maakte. Hetzelfde geldt voor het opleven van de economie, het terugdringen van de werkeloosheid, de afbouw van bureaucratie, het vereenvoudigen van belastingen, aanpassingen bij de immigratie en nog veel meer.

In welke aangelegenheden kunnen Nederlanders zich aan u richten?

Eigenlijk in alle aangelegenheden, b.v. bij verkeersongelukken, het verlies van paspoorten en andere documenten, financiële problemen, ook bij confrontaties met de wet en andere rechtsaangelegenheden, ondersteuning bij instanties, ook bij overbrenging van zieken en gestorvenen naar Nederland.

Kunt u een leuke anekdote over uw werk vertellen?

Ik zou ettelijke anekdotes kunnen vertellen. Eén kwestie moest heel snel worden geregeld, toen 100 Nederlandse soldaten in Nürnberg zouden overnachten en hun wapens volgens voorschrift `s nachts achter slot en grendel moesten worden bewaard. De oplossing was uiteindelijk dat de wapens `s nachts in het politibureau van Nürnberg werden opgesloten.                                                                                      

Honorarkonsul der Niederlande Dr. Wolfgang Bühler

Gustav Adolf-Str. 18  90513 Zirndorf                        Tel.: 0911-9960040

Hartelijk dank ook aan de secretaresse van Dr. Bühler, mevrouw Schröder!
                                     

                                                                                                                        Gooitske Hornstra Moedt

Sinterklaas komt met zijn Pieten weer naar Erlangen!

Ook dit jaar brengt Sinterklaas ons met zijn Pieten een bezoek, en wel op zaterdag 2 december in het Paul-Gerhardt-Haus, Donaustr. 6 in Erlangen. Vanaf 14.30 uur is er koffie drinken – taarten en cakes zijn van harte welkom! De kinderen én volwassenen oefenen de sinterklaasliedjes die we later op de middag voor de Goedheiligman zullen zingen. De kinderen versieren de stoel van Sinterklaas en kunnen een tekening voor hem maken. Om ca.15.00 uur wordt de Sint met zijn Pieten feestelijk binnengehaald. Sinterklaas verdeelt de cadeautjes die hij heeft meegebracht aan de kinderen. De Pieten verdelen lekkers. Tussendoor zingen we sinterklaasliedjes. Om ca 16.30 uur vertrekt de Goedheiligman weer naar Spanje.

Om een goede afloop te garanderen wordt iedereen vriendelijk verzocht:

het strookje hieronder volledig in te vullen en vóór 30 november (strookjes die na deze datum aankomen kunnen niet in aanmerking worden genomen!) op te sturen naar:                                                                     

                Karine van Eikema Hommes                                          
                Donaustr. 22
                91052 Erlangen             Tel.: 09131-37889